حرف نخست
بسم الله الرحن الرحیم
این که در چه مکانی هستم اگرچه مهم هست، اما این که خیالاتم در چه مکانی پرسه میزنند شاید مهم‌تر باشد.
این که با چه کسانی روزگار می گذرانم اگرچه مهم هست، اما این که دلم پیش چه کسانی است شاید مهم‌تر باشد.
و این قاعده نه فقط برای مکان و اطرافیانم صادق است؛ که بر زمانم نیز ...
این که در چه زمانی هستم مهم، اما این که در چه زمانی سیر می‌کنم شاید مهم‌تر!
مخاطب شاید اشکال کند که نوشتاری چنین آمیخته با تفلسف، برای گشایش چنین مکانی، چه لازم است؟
نگارنده سرش را زیر می‌اندازد، چند ثانیه سکوت می‌کند، بعد سر بلند می‌کند و می‌گوید: آن چه که ما انجام می‌دهیم اگرچه مهم هست، اما نیت ما از انجام آن ...
اینجا محلی است برای ...
از اول که آن تابلوی «اینجا محلی است برای بحث در مسائل یادگیری ماشین» را کوبیدیم بالاسر این قهوه‌خانه‌ی مجازی‌مان، یک جورهایی به دلم نچسبید، رفتم عقب‌تر، وسط پیاده‌رو، عقب‌تر، وسط خیابان ایستادم و زل زدم به تابلو. «اینجا محلی است برای ...» نه، به دلم نمی‌نشیند، توی همین فکرها بودم که یک دفعه صدای بوق ماشین بزرگی را شنیدم. برگشتم دیدم همه‌ی دوستانم سوار ماشین‌اند، همه‌ی آشناها و غریبه‌ها، همه‌ی آمده‌ها و رفته‌ها ... مانده بودم این‌ها چطور همه‌شان در یک ماشین جا شده‌اند. راننده زده بود روی ترمز و در یک قدمی من ایستاده بود و دستش را گذاشته بود روی بوق و بقیه همه داشتند فریاد می‌زدند که : «هی، فلانی! چرا واستادی؟ راه بیافت!»
آن موقع بود که فهمیدم اینجا را، محلی برای هر چه که هست، باید زودتر راهش بیاندازم، مکانی لازم است و زمانی، که همه‌ی دوستان آشنا و غریبه‌ام را در آن جمع کنم تا دمی در آن بگذرانیم، که همه‌ی این زندگی دمی بیش نیست ...
اینجا محلی است برای اینکه دوستان آشنا و غریبه‌ام که هر کدام در جای متفاوتی هستند، و هر کدام در قومی جدا و شاید حتی در زمانی جدا، در این قهوه‌خانه دور هم جمع شوند و قسمتی از زندگی‌شان را به اشتراک بگذارند. انسان‌هایی که گرچه جدا افتاده‌اند از هم، اما ارزش‌های عمیق و عجیب مشترکی دارند که از گفتنشان بیم دارم،
بیم دارم که بعضی‌ها از قلم بیافتد، و از آن طرف بفهمم که بعضی‌هایش آن‌قدرها هم مشترک نبوده.
اصلاً فراموشش کنید، فکر کنید یک مهمانی فامیلی است و کم‌کم آشناتر می‌شویم.
این وبلاگ به خواست خدا از طرف جمعی از دانشجویان دانشکده‌ی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف راه‌اندازی می‌شود. دوستان زیادی مثل ما در داخل یا خارج از ایران مشغول تحصیل یا فعالیت در زمینه‌ی یادگیری ماشین هستند. زمینه‌ای که از طرفی با توجه به فراهم شدن پایه‌های فناوری اطلاعات در کشور، نیاز داخلی به آن رشد روزافزونی دارد، و از طرف دیگر کمبود افراد متخصص در آن، حداقل در فضای آکادمیک کشور احساس می‌شود. اگرچه مقالات و کتاب‌های با کیفیت موجود در فضای مجازی در این زمینه کم نیست، اما کمبود فضایی برای به اشتراک‌گذاری آموزه‌ها و ایده‌ها، طرح سؤال‌ها و انتقال دانش در این زمینه احساس می‌شود. امید است که این مکان، جایگاهی برای شروع شبکه‌ای از متخصصین، اساتید و دانشجویان ایرانی مشغول در این زمینه، در فضای مجازی باشد.
دوستان!
منتظر همکاریتان هستیم!